Contenido principal

No ámbito da Seguridade Social, as prestacións económicas, eminentemente contributivas, constitúen un dereito de contido diñeirario que, unha vez recoñecido cando se reúnen determinadas condicións, intégrase no patrimonio do beneficiario, nas continxencias ou situacións protexidas previstas na Lei.

As prestacións poden ser de catro clases:

• Pensións, son prestacións económicas de devindicación periódica e de duración vitalicia ou ata alcanzar unha idade determinada.
• Subsidios, prestacións de devindicación periódica e de duración temporal.
• Indemnizacións, prestacións económicas aboables por unha soa vez.
• Outras prestacións, como as prestacións por desemprego e a protección familiar de carácter non económico.

Ademais das prestacións económicas cabría mencionar a asistencia sanitaria, a prestación farmacéutica e os servizos sociais que, en realidade, son prestacións en especie pero que teñen unha indudable repercusión económica.

Como caracteres das prestacións económicas do Sistema da Seguridade Social poden sinalarse os seguintes:

• Son públicas, xa que integran o réxime público de Seguridade Social ao que se refire o artigo 41 da Constitución.
• Son intransmisibles e irrenunciables, xa que os beneficiarios non poden transmitir o seu dereito nin renunciar a elas, con independencia do exercicio do dereito de opción en caso de incompatibilidade de prestacións.
• Gozan de garantías fronte a terceiros, é dicir, que non poden ser obxecto de retención, compensación ou desconto, agás nos casos establecidos (obrigas alimenticias, débedas contraídas coa propia Seguridade Social...).
• Só poden ser embargadas nos termos e contías fixados pola Lei de Procesamento Civil para as pensións e rendas de natureza salarial.
• Son de cobro preferente, teñen o carácter de créditos con privilexio xeral.
• Teñen un tratamento fiscal específico, por canto que están suxeitas a tributación nos termos establecidos nas normas reguladas de cada imposto.