Contenido principal
Prestacións Sanitarias
Como analizamos, a Constitución española consagrou o dereito á protección da saúde de todos os cidadáns e, no seu desenvolvemento procedeuse á elaboración dun novo concepto "universalista" da prestación de asistencia sanitaria, en todos os casos de perda da saúde.
Ademais, se garante a igualdade substancial de toda a poboación en canto ás prestacións sanitarias e a inexistencia de calquera tipo de discriminación no acceso, administración e réxime de prestación dos servizos sanitarios.
O marco normativo definido polos preceptos constitucionais e legais, garante a protección da saúde, a equidade e a accesibilidade a unha adecuada atención sanitaria, á que teñen dereito todos os cidadáns independentemente do seu lugar de residencia, facendo efectivas as prestacións a través da carteira de servizos comúns do Sistema Nacional de Saúde, na que se recollen as técnicas, tecnoloxías ou procedementos que cobre o Sistema.
Coa Lei Xeral de Sanidade, esténdese a cobertura da prestación ás persoas sen recursos económicos non incluídas na asistencia sanitaria do Sistema de Seguridade Social.
Non obstante, é no ano 1989, cando se materializa e se recoñece o dereito ás prestacións da asistencia sanitaria da Seguridade Social aos españois que teñan establecida a súa residencia en territorio nacional e carezan de recursos económicos suficientes. Esta asistencia recoñécese con idéntica extensión e contido que a prevista no Réxime Xeral da Seguridade Social.
Tras a entrada en vigor da lei sobre dereitos e liberdades dos estranxeiros en España e a súa integración social, os que se atopen en España, inscritos no padrón do municipio no que residan habitualmente, teñen dereito á asistencia sanitaria nas mesmas condicións que os españois.
Tamén, os estranxeiros que se atopen en España (aínda que non sexan residentes) teñen dereito á asistencia sanitaria pública de urxencia ante enfermidades graves ou accidentes, calquera que sexa a súa causa e á continuidade desta atención ata a situación de alta médica; se se trata dun menor de 18 anos a asistencia sanitaria recoñécese nas mesmas condicións que aos españois e, por último, as estranxeiras embarazadas que se atopen en España teñen dereito á asistencia sanitaria durante o embarazo, parto e posparto.