Aviso Cookies

Este sitio web utiliza cookies para que vostede teña unha mellor experiencia de usuario. As cookies non se utilizan para recoller información de carácter persoal. Para máis información consulte a nosa política de cookies.

Contenido principal

Prestacións Sanitarias

Como analizamos, a Constitución española consagrou o dereito á protección da saúde de todos os cidadáns e, no seu desenvolvemento procedeuse á elaboración dun novo concepto "universalista" da prestación de asistencia sanitaria, en todos os casos de perda da saúde.

Ademais, se garante a igualdade substancial de toda a poboación en canto ás prestacións sanitarias e a inexistencia de calquera tipo de discriminación no acceso, administración e réxime de prestación dos servizos sanitarios.

O marco normativo definido polos preceptos constitucionais e legais, garante a protección da saúde, a equidade e a accesibilidade a unha adecuada atención sanitaria, á que teñen dereito todos os cidadáns independentemente do seu lugar de residencia, facendo efectivas as prestacións a través da carteira de servizos comúns do Sistema Nacional de Saúde, na que se recollen as técnicas, tecnoloxías ou procedementos que cobre o Sistema.

Coa Lei Xeral de Sanidade, esténdese a cobertura da prestación ás persoas sen recursos económicos non incluídas na asistencia sanitaria do Sistema de Seguridade Social.

Non obstante, é no ano 1989, cando se materializa e se recoñece o dereito ás prestacións da asistencia sanitaria da Seguridade Social aos españois que teñan establecida a súa residencia en territorio nacional e carezan de recursos económicos suficientes. Esta asistencia recoñécese con idéntica extensión e contido que a prevista no Réxime Xeral da Seguridade Social.

Tras a entrada en vigor da lei sobre dereitos e liberdades dos estranxeiros en España e a súa integración social, os que se atopen en España, inscritos no padrón do municipio no que residan habitualmente, teñen dereito á asistencia sanitaria nas mesmas condicións que os españois.

Tamén, os estranxeiros que se atopen en España (aínda que non sexan residentes) teñen dereito á asistencia sanitaria pública de urxencia ante enfermidades graves ou accidentes, calquera que sexa a súa causa e á continuidade desta atención ata a situación de alta médica; se se trata dun menor de 18 anos a asistencia sanitaria recoñécese nas mesmas condicións que aos españois e, por último, as estranxeiras embarazadas que se atopen en España teñen dereito á asistencia sanitaria durante o embarazo, parto e posparto.

Contenido complementario
${loading}