Aviso Cookies

Este sitio web utiliza cookies para que vostede teña unha mellor experiencia de usuario. As cookies non se utilizan para recoller información de carácter persoal. Para máis información consulte a nosa política de cookies.

Contenido principal

Etapa do Estado do Benestar (1978 ata os nosos días)

O desenvolvemento da Seguridade Social ten como punto álxido a aprobación da Constitución Española de 1978, varios de cuxos preceptos se refiren de forma explícita á Seguridade Social, especialmente o artigo 41, considerado clave para entender o sistema público de protección en España e que deseña o actual modelo de Seguridade Social. Nel declárase, como principio reitor da política social e económica, o mantemento polos poderes públicos dun réxime público de Seguridade Social, para todos os cidadáns, que garanta prestacións suficientes ante situacións de necesidade, especialmente en caso de desemprego. A asistencia e prestacións complementarias serán libres.

Esta etapa democrática caracterízase pola presenza dos seguintes elementos:

  • Reforma financeira, que se traduce na plena integración dos orzamentos da Seguridade Social nos Orzamentos Xerais do Estado, o que permitirá unha maior transparencia ao existir un control parlamentario do gasto e dos ingresos da Seguridade Social e a consolidación da natureza pública do Sistema.
  • Participación e control dos interlocutores sociais (sindicatos e organizacións empresariales) no funcionamento do sistema da Seguridade Social, a través da súa participación nos órganos de dirección e control das entidades da Seguridade Social.
  • Incremento dos recursos financeiros co obxectivo de alcanzar os niveis medios de gasto en protección social respecto dos países do noso mesmo nivel socioeconómico.
  • Diferenciación das prestacións, non contributivas vinculadas á condición de cidadanía e financiadas con recursos procedentes dos impostos,e as contributivas, propias dos traballadores cotizantes e as súas familias.

As prestacións recoñecidas a todos os cidadáns con carácter universal e cos requisitos establecidos para cada situación son:

    • A asistencia sanitaria
    • Os servizos sociais
    • As pensións non contributivas de vellez e invalidez
    • As prestacións por nacemento de fillo ou adopción e as recoñecidas ás familias vulnerables, (con membros discapacitados, monoparentais, numerosas, con carencia de recursos) así como a maternidade non contributiva.
    • As prestacións do sistema de dependencia.

Son prestacións recoñecidas no nivel contributivo:

    • As prestacións económicas temporais por accidente de traballo e enfermidade profesional ou común.
    • As prestación contributivas de xubilación, incapacidade permanente, viuvez, orfandade e en favor de familiares.
    • As prestación de maternidade, risco durante o embarazo, paternidade e risco durante a lactación.
    • A prestación por desemprego para traballadores por conta allea.
  • As prestacións tenden á súa extensión, cubrindo as lagoas legais que provocaban situacións de desprotección, e á atenuación de diferenzas entre colectivos de traballadores por conta allea ou incluso entre traballadores dependentes e por conta propia.
  • As prestacións da protección social pública complétanse coa creación e ordenación da previsión social complementaria a través de instrumentos individuais (Plans e Fondos de Pensións) vinculados á negociación colectiva e ao aforro persoal.

Entre as medidas levadas a cabo nesta etapa, poden destacarse pola súa importancia cualitativa aquelas dirixidas á conciliación da vida familiar e laboral das persoas traballadoras, as melloras da protección familiar, a xubilación parcial gradual e flexible e as medidas para a igualdade efectiva de mulleres e homes en orde ao recoñecemento do dereito á conciliación da vida persoal y laboral e a unha maior corresponsabilidade entre mulleres e homes no desempeño das obrigas familiares.

Por último, a recente Lei de Medidas en materia de Seguridade Social, quere garantir a sustentabilidade financeira e o perfeccionamento dos niveis de benestar do conxunto dos cidadáns. Estas medidas están baseadas nunha serie de circunstancias como o envellecemento da poboación, a incorporación das mulleres ao mercado de traballo e o fenómeno da inmigración.

Pódese concluír que a ampliación do ámbito de cobertura na protección social experimentado nos últimos anos e aliñado cos cambios da sociedade do século XXI contribúen a consolidar e perfeccionar o Estado de Benestar en España.

Contenido complementario
${loading}