Aviso Cookies

Este sitio web utiliza cookies para que vostede teña unha mellor experiencia de usuario. As cookies non se utilizan para recoller información de carácter persoal. Para máis información consulte a nosa política de cookies.

Valore esta página
Valore este contenido

Contido

O contido da carteira común de servizos do Sistema Nacional de Saúde (SNS) está regulado na Lei 16/2003, do 28 de maio, e no art. 2 do  RD  1030/2006, do 15 de setembro.

A carteira común de servizos do SNS é o conxunto de técnicas, tecnoloxías ou procedementos, entendendo por tales cada un dos métodos, actividades e recursos baseados no coñecemento e experimentación científica, mediante os que se fan efectivas as prestacións sanitarias. Articúlase ao redor das seguintes modalidades:

a) A carteira común básica de servizos asistenciais do SNS comprende todas as actividades asistenciais de prevención, diagnóstico, tratamento e rehabilitación que se realicen en centros sanitarios ou sociosanitarios, así como o transporte sanitario urxente, cubertos de forma completa por financiamento público.

b) A carteira común suplementaria do SNS inclúe todas aquelas prestacións cuxa provisión se realiza mediante dispensación ambulatoria e están suxeitas a achega do usuario: prestación farmacéutica, prestación ortoprotésica, prestación con produtos dietéticos e o transporte sanitario non urxente, suxeito a prescrición facultativa, por razóns clínicas e cun nivel de achega do usuario acorde ao determinado para a prestación farmacéutica.

A porcentaxe de achega do usuario rexerase polas mesmas normas que regulan a prestación farmacéutica, tomando como base de cálculo para iso o prezo final do produto e sen que se aplique o mesmo límite de contía a esta achega.

c) Carteira común de servizos accesorios do SNS inclúe todas aquelas actividades, servizos ou técnicas, sen carácter de prestación, que non se consideran esenciais e/ou que son coadxuvantes ou de apoio para a mellora dunha patoloxía de carácter crónico, estando suxeitas a achega e/ou reembolso por parte do usuario.

A achega do usuario ou, no seu caso, o reembolso, rexerase polas mesmas normas que regulan a prestación farmacéutica, tomando como referencia o prezo final de facturación que se decida para o SNS.

Carteira de servizos complementaria das comunidades autónomas (CCAA):

As CCAA, no ámbito das súas competencias, poderán aprobar as súas respectivas carteiras de servizos, que incluirán, cando menos, a carteira común de servizos do SNS, nas súas modalidades básicas de servizos asistenciais, suplementaria e de servizos accesorios, garantíndoselles a todos os usuarios deste.

As CCAA poderán incorporar nas súas carteiras de servizos, unha técnica, tecnoloxía ou procedemento non contemplado na carteira común de servizos do SNS, para o cal establecerán os recursos adicionais necesarios.

En todo caso, estes servizos complementarios non estarán incluídos no financiamento xeral das prestacións do SNS. As CCAA asumirán, con cargo aos seus propios orzamentos, todos os custos de aplicación da carteira de servizos complementaria.


Saúde Pública

A prestación de saúde pública é o conxunto de iniciativas organizadas polas administracións públicas para preservar, protexer e promover a saúde da poboación. É unha combinación de ciencias, habilidades e actividades dirixidas ao mantemento e mellora da saúde de todas as persoas a través de accións colectivas ou sociais.

As prestacións de saúde pública exerceranse cun carácter de integralidade, a partir das estruturas de saúde pública das administracións e da infraestrutura de atención primaria do SNS.

Atención primaria

A atención primaria é o nivel básico e inicial de atención, que garante a globalidade e continuidade da atención ao longo de toda a vida do paciente, actuando como xestor e coordinador de casos e regulador de fluxos. Comprenderá actividades de promoción da saúde, educación sanitaria, prevención da enfermidade, asistencia sanitaria, mantemento e recuperación da saúde, así como a rehabilitación física e o traballo social.

A atención primaria, que inclúe a abordaxe dos problemas de saúde e os factores e condutas de risco.

Atención especializada

A atención especializada comprende as actividades asistenciais, diagnósticas, terapéuticas e de rehabilitación e coidados, así como aquelas de promoción da saúde, educación sanitaria e prevención da enfermidade, cuxa natureza aconsella que se realicen neste nivel. A atención especializada garantirá a continuidade da atención integral ao paciente, unha vez superadas as posibilidades da atención primaria e ata que aquel se poida reintegrar no devandito nivel.

A atención especializada préstase, sempre que as condicións do paciente o permitan, en consultas externas e en hospital de día. 

Atención de urxencia

A atención de urxencia é aquela que se lle presta ao paciente nos casos en que a súa situación clínica obriga a unha atención sanitaria inmediata. Dispensarase tanto en centros sanitarios como fóra deles, incluíndo o domicilio do paciente e a atención in situ, durante as 24 horas do día, mediante a atención médica e de enfermería, e coa colaboración doutros profesionais.


Prestacións farmacéuticas

A prestación farmacéutica comprende os medicamentos e produtos sanitarios e o conxunto de actuacións encamiñadas a que os pacientes os reciban de forma adecuada ás súas necesidades clínicas, nas doses precisas segundo os seus requirimentos individuais, durante o período de tempo adecuado e ao menor custo posible para eles e a comunidade.

Enténdese por prestación farmacéutica ambulatoria a que se dispensa ao paciente mediante receita médica ou orde de dispensación hospitalaria, a través de oficinas ou servizos de farmacia.

A prestación farmacéutica ambulatoria estará suxeita a achega do usuario, que se fará efectiva no momento da dispensación do medicamento ou produto sanitario e será proporcional ao nivel de renda que se actualizará, como máximo, anualmente.

Con carácter xeral, a porcentaxe de achega do usuario seguirá o seguinte esquema:

  1. Un 60 % do PVP para os usuarios e os seus beneficiarios cuxa renda sexa igual ou superior a 100.000 euros consignada na casa de base liquidable xeral e do aforro da declaración do Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas (IRPF).
  2. Un 50% do PVP para as persoas que ostenten a condición de asegurado activo e os seus beneficiarios cuxa renda sexa igual ou superior a 18.000 euros e inferior a 100.000 euros consignada na cela de base liquidable xeral e do aforro da declaración do IRPF.
  3. Un 40% para as persoas que ostenten a condición de asegurado activo e os seus beneficiarios e non se encontren incluídos nos apartados a. ou b. anteriores.
  4. Un 10% do PVP para as persoas que ostenten a condición de asegurado como pensionistas da Seguridade Social, con excepción das persoas incluídas no apartado a.
  5. Un 40 % do PVP para as persoas estranxeiras non rexistradas nin autorizadas como residentes en España aos que se refire o artigo 3º da Lei 16/2003, do 28 de maio.

Co fin de garantir a continuidade dos tratamentos de carácter crónico e asegurar un alto nivel de equidade aos pacientes pensionistas con tratamentos de longa duración, as porcentaxes xerais estarán suxeitas a topes máximos de achega nos seguintes supostos:

  1. Un 10 % do PVP nos medicamentos pertencentes aos grupos ATC de achega reducida (Anexo III do Real Decreto 1348/2003, do 31 de outubro, polo que se adapta a clasificación anatómica de medicamentos ao sistema de clasificación ATC), cunha achega máxima de 4,24 euros.

  2. Para as persoas que ostenten a condición de asegurado como pensionistas da Seguridade Social e os seus beneficiarios cuxa renda sexa inferior a 18.000 euros consignada na cela de base liquidable xeral e do aforro da declaración do IRPF ou que non estean incluídos nos seguintes apartados c) ou d), ata un límite máximo de achega mensual de 8,23 euros.
  3. Para as persoas que ostenten a condición de asegurado como pensionistas da Seguridade Social e os seus beneficiarios cuxa renda sexa igual ou superior a 18.000 euros e inferior a 100.000 consignada na cela de base liquidable xeral e do aforro da declaración do IRPF, ata un límite máximo de achega mensual de 18,52 euros.
  4. Para as persoas que ostenten a condición de asegurado como pensionista da Seguridade Social e os seus beneficiarios cuxa renda sexa superior a 100.000 euros consignada na cela de base liquidable xeral e do aforro da declaración do IRPF, ata un límite máximo de achega mensual de 61,75 euros.

O importe das achegas que excedan estes montantes será obxecto de reintegro pola comunidade autónoma correspondente, cunha periodicidade máxima semestral.

Estarán exentos de achega, os usuarios e os seus beneficiarios que pertenzan a unha das seguintes categorías:

  1. Afectados de síndrome tóxico e persoas con discapacidade nos supostos contemplados na súa normativa específica.
  2. Persoas perceptoras de rendas de integración social.
  3. Persoa perceptoras de pensións non contributivas.
  4. Parados que perderon o dereito a percibir o subsidio de desemprego en tanto subsista a súa situación.
  5. Persoas con tratamentos derivados de accidente de traballo e enfermidade profesional.
  6. Persoas beneficiarias do ingreso mínimo vital.
  7. Persoas menores de idade cun grao de discapacidade recoñecido igual ou superior ao 33 %.
  8. Persoas perceptoras da prestación económica da seguridade Social por fillo ou menor a cargo en réxime de acollemento familiar permanente ou garda con fins de adopción
  9. Os pensionistas da Seguridade Social, cuxa renda anual sexa inferior a 5.635 euros consignada na casa de base liquidable xeral e do aforro da declaración do Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas, e os que, no caso de non estar obrigados a presentar a devandita declaración, perciban unha renda anual inferior a 11.200 euros.

O nivel de achega das persoas incluídas na Mutualidade Xeral de Funcionarios Civís do Estado, o Instituto Social das Forzas Armadas e a Mutualidade Xeral Xudicial será do 30 % con carácter xeral, resultándolles de aplicación a exención prevista para as persoas con tratamentos derivados de accidente de traballo e enfermidade profesional e, a quen sexa pensionista, un 10% do PVP nos medicamentos pertencentes aos grupos ATC de achega reducida, cunha achega máxima de 4,24 euros.

Prestación ortoprotésica

A prestación ortoprotésica consiste na utilización de produtos sanitarios, implantables ou non, cuxa finalidade é substituír total ou parcialmente unha estrutura corporal, ou ben modificar, corrixir ou facilitar a súa función. Comprenderá os elementos precisos para mellorar a calidade de vida e autonomía do paciente.

Esta prestación será facilitada polos servizos de saúde ou dará lugar a axudas económicas, nos casos e de acordo coas normas que regulamentariamente sexan establecidas por parte das administracións sanitarias competentes.

Produtos dietéticos

A prestación con produtos dietéticos comprende a prestación dos tratamentos dietoterápicos ás persoas que padezan determinados trastornos metabólicos conxénitos e a nutrición enteral domiciliaria para pacientes aos que non é posible cubrir as súas necesidades nutricionais, a causa da súa situación clínica, con alimentos de consumo ordinario.

Esta prestación será facilitada polos servizos de saúde ou dará lugar a axudas económicas, nos casos e de acordo coas normas que regulamentariamente sexan establecidas por parte das Administracións sanitarias competentes.

Transporte sanitario

O transporte sanitario, que necesariamente deberá ser accesible ás persoas con discapacidade, consiste no desprazamento de enfermos por causas exclusivamente clínicas, cuxa situación as impida desprazarse nos medios ordinarios de transporte. 

Esta prestación facilitarase de acordo coas normas que regulamentariamente se establezan polas administracións sanitarias competentes.

Servizos de información e documentación sanitaria

As persoas que reciban as prestacións cuxa carteira de servizos comúns se establece nesta norma, terán dereito á información e documentación sanitaria e asistencial, de acordo coa Lei 41/2002, do 14 de novembro, básica reguladora da autonomía do paciente e de dereitos e obrigas en materia de información e documentación clínica, e a normativa vixente en materia de protección de datos de carácter persoal.

Así mesmo, os usuarios do Sistema Nacional de Saúde terán dereito a:

  • A información e, no seu caso, tramitación dos procedementos administrativos necesarios para garantir a continuidade da atención sanitaria.

  • A expedición dos partes de baixa, confirmación, alta e demais informes ou documentos clínicos para a valoración da incapacidade ou outros efectos.

  • A documentación ou certificación médica de nacemento, defunción e demais extremos para o Rexistro Civil.

Complementary Content
${loading}