As persoas incluídas no Réxime Xeral, declaradas en situación de incapacidade permanente absoluta, calquera que sexa a continxencia que a orixine, sempre que reúnan os seguintes requisitos:

• Non ter a idade prevista, no apartado 1.a) do artigo 205 da LGSS, na data do feito causante ou non reunir os requisitos esixidos para acceder á pensión de xubilación contributiva do Sistema, sempre que a incapacidade derive de continxencias comúns.
• Estar afiliadas e en situación de alta, asimilada á de alta ou en situación de non alta.
  
  Cando a incapacidade se derive de accidente de traballo ou enfermidade profesional, os traballadores consideraranse de pleno dereito afiliados e en alta, aínda que o empresario incumprise as súas obrigas.
  
  Considérase situación de alta especial a folga legal ou peche patronal.
• Ter cuberto un período previo de cotización se a incapacidade permanente deriva de enfermidade común ou se a incapacidade permanente deriva de accidente non laboral e o interesado non se encontra en situación de alta nin asimilada.
  
  

  Se deriva de enfermidade común, en situación de alta ou asimilada:

  • Menor de 31 anos de idade:
    • Período xenérico de cotización: a terceira parte do tempo transcorrido entre a data en que fixo os 16 anos e a do feito causante
    • Período específico de cotización: non se esixe.
  • 31 ou máis anos de idade:
    • Período xenérico de cotización: un cuarto do tempo transcorrido entre a data en que fixo os 20 anos e a do feito causante, cun mínimo, en todo caso, de 5 anos.
    • Período específico de cotización: un quinto do período de cotización esixible debe estar comprendido:
      • Nos 10 anos inmediatamente anteriores ao feito causante ou
      • Nos 10 anos inmediatamente anteriores á data en que cesou a obriga de cotizar, se se accede á pensión dende unha situación de alta ou asimilada, sen obriga de cotizar. O disposto neste parágrafo aplicarase, igualmente, aos que, sen completar o período específico esixible, causen a pensión dende unha situación de alta, con obriga de cotizar cando a devandita situación proceda doutra inmediatamente anterior de alta ou asimilada á alta, sen obriga de cotizar

Non se terán en conta, para estes efectos, as fraccións de idade inferiores a 6 meses; se son superiores, considéranse equivalentes a medio ano. Os períodos de cotización resultantes serán obxecto de redondeo, desprezándose, se é o caso, as fraccións de mes.

Se deriva de enfermidade común ou accidente non laboral, en situación de "non alta":

• Período xenérico de cotización: 15 anos.
• Período específico de cotización: 3 anos nos últimos 10.

No caso dos traballadores con contratos a tempo parcial, para acreditar o período de cotización esixido, a partir do 04-08-2013, aplicaranse  as regras establecidas no Real Decreto-lei 11/2013, do 2 de agosto.

• Se a incapacidade permanente xorde tras extinguirse a incapacidade temporal da que deriva, ben por esgotamento do prazo, ben por alta médica con proposta de incapacidade permanente:

  • O feito causante enténdese producido na data da extinción da incapacidade temporal.

  • Os efectos económicos fíxanse no momento da cualificación, é dicir, na data da resolución do Director Provincial do INSS. Non obstante, poderán retrotraerse á data de extinción do subsidio de incapacidade temporal cando a contía da pensión de incapacidade permanente sexa superior á do subsidio, que se viña percibindo non existindo retroacción, en ningún caso, se o traballador se encontraba en situación de demora da cualificación.

• Se a incapacidade permanente non está precedida de incapacidade temporal ou esta se extinguiu:

  • O feito causante enténdese producido na data de emisión do ditame-proposta do Equipo de Valoración de Incapacidades (EVI).

  • Os efectos económicos fíxanse na mesma data de emisión do ditame-proposta.

• Se a incapacidade permanente se produce dende unha situación de non alta nin asimilada á de alta:

  • O feito causante enténdese producido o día da solicitude.

  • Os efectos económicos fíxanse na mesma data.