Categoría:
> Tema:
A unidade de convivencia está formada por todas as persoas que vivan no mesmo domicilio, unidas por vínculo matrimonial, como parella de feito, ou por vínculo ata o segundo grao por consanguinidade afinidade ou adopción ou outras persoas coas que conviva en virtude de garda con fins de adopción ou acollemento familiar permanente.
Poderán ser beneficiarias da prestación as persoas que, sen integrarse na unidade de convivencia ou integradas nunha unidade de convivencia independente, residan no mesmo domicilio con outras coas que teñan algún dos vínculos de parentesco sinalados. Para iso deberán encontrarse nalgún destes supostos:
a) Cando unha muller, vítima de violencia de xénero, abandonase o seu domicilio familiar habitual acompañada ou non dos seus fillos ou de menores en réxime de garda con fins de adopción ou acollemento familiar permanente.
b) Cando con motivo do inicio dos trámites de separación, nulidade ou divorcio, ou de instalarse a disolución da parella de feito formalmente constituída, unha persoa abandonase o seu domicilio familiar habitual acompañada ou non dos seus fillos ou menores en réxime de garda con fins de adopción ou acollemento familiar permanente. No suposto de parellas de feito non formalizadas que cesasen a convivencia, a persoa que solicite a prestación deberá acreditar, no seu caso, o inicio dos trámites para a atribución da garda e custodia dos menores.
c) Cando se acredite abandono do domicilio por desafiuzamento, ou por quedar este inhabitable por mor dun accidente ou de forza maior, así como outros supostos que se establezan regulamentariamente.
Nos supostos previstos nos apartados b) e c) unicamente caberá a consideración como unidade independente durante os tres anos seguintes á data en que se producisen os feitos indicados en cada unha delas.
Cando convivan no mesmo domicilio persoas entre as que non concorran os vínculos de parentesco sinalados, poderán ser titulares do ingreso mínimo vital aquela ou aquelas que se encontren en risco de exclusión social, circunstancia que debe ser acreditada polos servizos sociais.
As unidades de convivencia deberán ter estado constituídas durante polo menos os seis meses anteriores á presentación da solicitude, de forma continuada.
As persoas titulares, cando estean integrados nunha unidade de convivencia, deberán ter unha idade mínima de 23 anos, ou ser maior de idade ou menor emancipado no caso de ter fillos ou menores en réxime de garda con fins de adopción ou acollemento familiar permanente ou orfos absolutos cando sexan os únicos membros da unidade de convivencia e ningún deles acade a idade de 23 anos.