O Convenio sobre relacións consulares foi asinado en Viena o 24 de abril de 1963 e entrou en vigor para España o 5 de marzo de 1970. Publicado no Boletín Oficial do Estado do 6 de marzo de 1970.

Este Convenio só é aplicable aos traballadores que exercen a súa actividade nos organismos españois no estranxeiro, que dependen do Consulado, en países cos que España non subscribiu convenio de Seguridade Social ou que este fai referencia a este Convenio.

Norma xeral

Os membros da oficina consular e os membros da súa familia que vivan na súa casa estarán exentos, en canto aos servizos que prestan ao Estado que envía, das disposicións sobre Seguridade Social que estean vixentes no Estado receptor.

Tamén están exentos das disposicións sobre Seguridade Social vixentes no Estado receptor os membros do persoal privado que estean ao servizo exclusivo dos membros da oficina consular sempre que:

• non sexan nacionais ou residentes permanentes do Estado receptor; e
• estean protexidos polas normas sobre Seguridade Social en vigor no Estado que envía ou nun terceiro Estado.

Os membros da oficina consular que empreguen persoas ás que non se aplique a exención prevista no apartado anterior, deberán cumprir as obrigas que as disposicións sobre Seguridade Social do Estado receptor impoñan aos empregadores.

A exención prevista nos apartados anteriores non impedirá a participación voluntaria no réxime de Seguridade Social do país receptor, sempre que sexa permitida por ese Estado.

Tramitación de solicitudes

A Subdirección Xeral de Afiliación e Procedementos Especiais expedirá a solicitude dos interesados, o modelo de certificado E/R.CONS(Cert.)  no que se acredita que o traballador está sometido á lexislación española de Seguridade Social, sen límite de tempo.

Asistencia sanitaria

No relativo á prestación da asistencia sanitaria no país receptor aplícase o establecido no artigo 3 do Real decreto 2234/1981, do 20 de agosto, polo que se regula a Seguridade Social do persoal ao servizo da Administración Pública no estranxeiro.

"|Art.  3 do Real decreto 2234/81":

A prestación da asistencia sanitaria levarana a cabo as entidades asistenciais do país de residencia, preferentemente en centros asistenciais oficiais ou da súa Seguridade Social.

A entidade xestora compensaralle ao asegurado os gastos de asistencia sanitaria segundo o establecido neste mesmo artigo.